"Iranian Names and Cataloging Rules"

"نام های ایرانی و قواعد فهرستنویسی"

شکل و ساختار نام های ایرانی

نام های ایرانی معمولاً به سه گروه تقسیم می شوند؛ پیش از اسلام تا سال 652 که پایان سلسله ساسانی است، نام های دوره ای از سال 652 تا 1926، و اسامی بعد از 1926؛ وقتی که نام های خانوادگی سبک غربی بوجود آمدند.

نام های ایرانی دوره ی پیش از اسلام کاملاً ساده بودند. آنها از یک یا گاهی دو عنصر تشکیل می شدند. این اسامی هیچ مشکلی را برای فهرستنویسان و کتابشناسان ایجاد نمی کرد. آنها (آن اسامی) همواره عیناً همانطور که در انتشارات و نسخه های خطی ظاهر می شدند،در فهرست ها وارد شده اند. نام های ساده که شامل یک عنصراند زیر همان عنصر آمدند و اسامی مرکب زیر اولین عنصر نام مرکب.

اسامی اشخاص در دوره ی بین 652 تا 1926 از چندین عنصر تشکیل شده اند. این عناصر به روش های مختلفی ترکیب شدند و اهمیت و هدف هر عنصر به طور چشمگیری مطابق با کاربردش تغییر کرده است. در این دوران بیشتر نام های عربی، اسامی قرآنی و نام های امامان بکار برده شده است.

از سال 1926 به بعد ایرانیان شروع به رها کردن (ترک) ساختار و شکل اسامی عربی کردند و نام خانوادگی را بکاربردند یا اسامی قدیمی فارسی را پذیرفتند (اختیار کردند). نام های این دوره هم مشکلاتی برای فهرست ها و کتابشناسان بوجود آورد.

مشکلات اصلی که افرادیکه با سازماندهی کتابشناختی کتابهای ادبیات فارسی سر و کار داشتند برخواسته بود از نام هایی که در همین دوره بین سال های 652 تا 1926 بکار می رفت.

نام های دوره 652- 1926

نام های این دوره از 7 یا بیشتر از 7 عنصر تشکیل شده، از اینرو هر عنصر می توانست بیش از یکبار در همان اسم ظاهر شود (بیاید). اسم یک فرد می توانست به سادگی از 10 یا بیش از 10 کلمه تشکیل شود چنانکه گویی بطور خلاصه تاریخ زندگی فرد را منعکس می کند. زمانیکه یک نوزاد پسر متولد می شد می توانستند به او تنها دو یا سه نام بدهند، مثلاً نام داده شده (نام خاص): نام پدر و مکان تولد. اما بعدها در زندگی اش همراه با بزرگتر شدن بچه موفقیت هایش (کارهای برجسته اش)، می توانست بسیاری از اسامی افتخارآمیز و عناوین احترام آمیز را برای او به همراه آورد.فرقه مذهبی که وی بدان عمل می کرد، شغل یا حرفه اش هم می توانست برای او اسامی بیشتری بیاورد.

اسم سرگذشتنامه ای یک شخص می توانست از تعدادی عناوین احترام آمیز، چندین لقب افتخارآمیز، نام کوچکش و نام های پدربزرگش و پدر پدربزرگش (جدش)، محل تولدش، محل سکونتش، شغلش، حرفه ای که بدان تعلق داشت، مذهبش، فرقه خاصی که بدان تعلق داشت، قبیله ای که عضو آن بود،تخلصش اگر احتمالاً شاعر می بود شامل بشود .

1.  Occasionally:گهگاه

2.  Usage: کاربرد

3.  Predominantly: بطور عمده، عمدتا

4.  Deal: سر و کار داشتن

5.  Accomplishment: فضیلت، موفقیت

6.  Honorific: افتخار آمیز

7.  Respectful: احترام آمیز

8.  Autobiographical: سرگذشتنامه، نوشتن شرح حال توسط خود فرد

9.  Pen name: تخلص (شاعری)

10. Tribe: قبیله

                 شریفی