سیستم های رده بندی کتابخانه که کمتر به کار آمده  

در الحاق به DDC و LCC بسیاری از دیگر سیستم های رده بندی کتابخانه ای برخی برای مجموعه های عمومی و بقیه برای مجموعه های تخصصی یا موضوعی گسترش یافته است در عصر جدید. در ذیل بحث مختصری درباره  اصول و ویژگی های تعدادی از نظامهای رده بندی کتابخانه ای می آید.

رده بندی گسترش پذیر (EC):رده بندی گسترش پذیر در ابتدا برای آتینیوم بستون طراحی شد. بعدها کاتر ارزش آنرا به عنوان یک رده بندی جامع کتابخانه دریافت و با چندین تغییر و اصلاح با انتشار یک طرح رده بندی در سال های 1893 تا 1891 در دسترس کتابخانه های دیگر گذاشت.

این طرح رده بندی دربردارنده هفت نوع رده بندی با درجات مختلفی از نظر کامل بودن است. هفتمین رده بندی برای مجموعه ای ده میلیون جلدی طراحی شده است. متأسفانه کاتر قبل از کامل کردن آن از دنیا رفت. ساز و کار یا حمایت سازمانی برای به روز کردن این طرح رده بندی وجود نداشت. کتابخانه ها برای مدتها از پذیرش این سیستم دست کشیدند. اهمیت اصلی EC بر این حقیقت استوار است که آن به عنوان قاعده ای جهت توسعه LCC به کار رفت.

اصول اصلی. با درک این موضوع که یک کتابخانه روستایی و یک کتابخانه ملی نیازهای بسیار متفاوتی دارند. کاتر تصمیم گرفت سیستممی ایجاد کند که بتواند نیازهای کتابخانه ها را در هر اندازه ای برآورده کند. بنابراین EC در هفت نسخه آماده شد که سطح تکمیل شدن جزئیاتش رو به فزونی داشت.

برای مرتب کردن بخش های فرعی هر طبقه اصلی، کاتر مدعی است که از یک نظم تکاملی پیروی می کند؛ یعنی قرار دان بخشهای فرعی هر موضوع به ترتیبی که فرضیه تکاملی به نوعی در ظاهر رده بندی اختصاص یافته است.

رده بندی دهدهی جهانی(UDC):رده بندی دهدهی جهانی اقتباسی از DDC بود. UDC در ابتدا به منظور تألیف یک نمایه رده بنید شده برای یک فهرست کتابشناسی بین المللی که تمام انتشارات از جملمه کتابها و مقالات مجلات ادواری را فهرست می کند ایجاد شد. این طرح در سال 1895 توسط موسسه بین المللی کتابشناختی (IIB) که در بروکسل است، که بعدها به اتحادیه بین المللی مراکز استناد تبدیل شده، به اجرا رآمد. پل اوتلت و هنری لافونتین بلژیکی که مسئولیت طرح اولیه UDC را به عهده داشتند تصمیم گرفتند تا سیستم جدید را بر اساس DDC قرار دهند.

به عنوان یک ازار نمایه سازی این به جزئیات بسیار بیشتر و ویژگی های کاملاً مشروح نیاز دارد. IIB اجازه ملویل دیویی را برای بسط و اصلاح DDC جهت متناسب کردن آن با هدف کتابشناسی جهانی کسب کرد.

اکنون این سیستم توسط FID جفظ شده است. یک مشکل بزرگ فرآیند کند روزآمد کردن سیستم به علت خمکانیزم بسیار بغرنج  و پیچیده کار بازبینی و تجدید نظر بوده است. این ساز و کار درون داد جهانی را تأمین می کند اما بسیار وقت گیر است. اخیراً تلاش هایی شده است تا قابلیت بکارگیری UDC را برای ذخیره سازی کامپیوتری اطلاعات نشان دهند.

اصول اصلی. تنظیم و اقتباس DDC و UDC از خطوط کلی اساسی DDC در رده های اصلی و تقسیمات فرعی اولیه پیروی می کند. در نتیجه UDC همچون DDC یک طرح رده بندی عمومی است که در برگیرنده تمامی رشته های دانش است. در تقسیم بندی های موضوعی حرکت از عام به خاص پیش می رود. برای اینکه UDC به عنوان یک ابزار نمایه سازی بکار آید به تقیسمات فرعی بسیار دقیق تر از یک طرح رده بندی که اساساً برای اهداف قفسه بندی طراحی شده است نیازمند است. در UDC آینده نگری بیشتری هست تا در DDC.

رده بندی کولن(CC):رده بندی کولن توسط رانگاناتان، کتابدار برجسته هندی ساخته و پرداخته شد و از جانب بسیاری مهمترین نظریه پرداز حوزه رده بندی به حساب می آید. نوشته هایش درباره رده بندی که معروفترین اش درآمدی به رده بندی کتابخانه ای (چاپ سوم 1967) است اساس فرضیه رده بندی نوین را تشکیل می دهد. CC یک اظهار نامه شفاف از فرضیه رانگاناتان است. اگر چه CC حتی در هندوستان نیز به طور گسترده بکار نیامد فرضیه رانگاناتان به نحوی کلیه نظام های رده بندی و فهرست نویسی ای که هنوز مورد استفاده قرار می گیرد را تحت تأثیر قرار داده است.

اصول اصلی. دانش بشری کم و بیش به رشته های اصلی سنتی تقسیم می شود اما شباهت بین CCو سیستم های دیگر رده بندی در اینجا به فرجام می رسد.

CC یک طرح طبقه بندی چهریزه ای است. هر رده بندی بر طبق ویژگی های خاصی به نام چهریزه به مفاهیم یا عناصر اصلی اش تقسیم می شود. با منفرد کردن این عناصر متشکله رانگاناتان پنج مقوله پایه ای را تشخیص می دهد: شخصیت، ماده، انرژی، فضا و زمان که اغلب با عنوان MPEST بدان اشاره می شود.

هنگام طبقه بندی یک سند، رده بند بخش های تشکیل دهنده ای که که منعکس کننده تمامی جنبه ها و عناصر محتوی موضوعی اثر است تعیین می کند و مطابق با یک جریان ساختاری بنام فرمول چهریزه ای که به طور جداگانه برای هر رده اصلی طراحی شده است آنها را با هم ترکیب می کند. به این ترتیب بر خلاف طرح های طبقه بندی شمارشی CC شماره های کامل حاضر و آماده را در طرح رده بندی اش فهرست نمی کند. یک ترکیب یا تلفیق از نشانه گذاری برای آثاری که رده بندی می شود ساخته می شود.

رده بندی موضوعی (SC):پیش از رده بندی موضوعی براون عهده دار دو طرح رده بندی دیگر بود. رده بندی کوئین براون ( با همکاری جان هنری) در سال 1894 به وجود آمد. توسط براون اصلاح شد و در سال 1898 تحت عنوان رده بندی تعدیل پذیر منتشر شد.

اصول اصلی. آرایش رده های اصلی در SC به دنبال یک نظم و ترتیب پیشرفت علمی می آید. نظریه براون این گونه است که در نظم و ترتیب اشیاء ابتدا ماده و نیرو می آید که به زندگی می انجامد و زندگی هم به دنبالش فکر را دارد و نهایتاً فکر هم منجر می شود به پیشینه هایش.

رده بندی کتابشناختی(BC):هنری اولین بلیس بیش از سی سال از عمر خود را وقف مطالعه رده بندی و ایجاد و توسعه رده بندی کتابشناختی کرد

اصول اصلی. رده بندی اولیه بلیس اساساً یک رده بندی وجهی بود یا طبقه بندی به تفکیک رشته که در آن اطلاعات مربوط به هر پدیده ای در بسیاری از رشته ها و زیر رشته ها پراکنده شده است.

بسیاری از موضوعات جدید مانند علوم رسانه ای، فنون ثبت و ضبط و بازآفرینی، پردازش اطلاعات و غیره به ویرایش جدید آن اضافه شده است.